Stacja I. Jezus na śmierć skazany   Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano i wzmagały się ich krzyki. Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione Łk 23, 23-24

Stacja II. Jezus bierze krzyż na swoje ramiona   A on sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki J 19, 17

Stacja III. Jezus upada po raz pierwszy   Ciężkie brzemię mych grzechów ręką Jego związanych przygniata mi szyję, mocą moją chwieje: Pan wydał mnie w ręce, którym nie zdołam się wymknąć Lm 1, 14

Stacja IV. Jezus spotyka swoją Matkę   Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza, którą doświadczył mnie Pan gdy gniewem wybuchnął Lm 1, 12

Stacja V. Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi   I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola, właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego Mk 15, 21

Stacja VI. Weronika ociera twarz Jezusową   Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem Lb 6, 25-26

Stacja VII. Jezus upada po raz drugi   W miłości swej i łaskawości On sam ich wykupił. On wziął ich na siebie i nosił Iz 63, 9

Stacja VIII. Jezus pociesza płaczące niewiasty   A szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną, płacznie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły i piersi, które nie karmiły. Wtedy zaczną wołać do gór: "Padnijcie na nas", a do pagórków: "Przykryjcie nas!" Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym? Łk 23, 27-31

Stacja IX. Jezus upada po raz trzeci   Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu. Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową. Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości Ps 22, 7-8.15

Stacja X. Jezus z szat obnażony   Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części, wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więć między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze J 19, 23-24

Stacja XI. Jezus przybity do krzyża   Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem, moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię Ps 22, 17-19

Stacja XII. Jezus umiera na krzyżu   A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie J 19, 25-27

Stacja XIII. Jezus zdjęty z krzyża   Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. Przybył również i Nikodem, ten, który po raz pierwszy przybył do Jezusa w nocy i przyniósł około stu funtów mieszaniny mirry i aloesu. Zabrali więc ciało Jezusa i obwiązali je w płótna razem z wonnościami, stosownie do żydowskiego sposobu grzebania J 19, 38-40

Stacja XIV. Jezus w grobie złożony   A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z Nieba, podszedł i odsunął kamień i usiadł na nim. Anioł zaś przemówił do niewiast: Wy się nie bójcie! Bo wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Mt 28, 2.5-6